سطری به یادگار

ابتدا بگویم اگر غرق در شور و شعف عیدانه ای و نیت کرده ای نگذاری هیچ چیز اوقات خوشت را 

خراب کند این پست را نخوان عزیز!

ما عادت کرده ایم در اوج خنده اشک هایمان سرازیر شود یا در میان گریه بخندیم!

می دانم یک سال منتظر بوده ای که دوباره دور هم جمع شوید و بگویید و بخندید

می دانم شادی حق مسلم همه است

به خدا به خدا نمیخواهم خنده را روی لبانت بخشکانم عزیز

فقط می خواهم بگویم بدان

وقتی صدای قهقهه تان از کوچه شنیده می شود کسی در کنج خانه اش خدا خدا 

می کند کی شود این ده پانزده روز تعطیلی تمام شود برود پی کارش!

فراموش نکن زنی سخت ترین روزهای عمرش را سپری می کند وقتی فامیل های شوهر 

یک دنده اش، پسرِ قاچاقچیِ زن طلاق داده شان را آورده اند که با عیددیدنی یک تیر و چند نشان 

بزنند و دختر آن زن را ببرند به عروسی!

نمی گویم بنشین و فقط عزای این جور آدمها را بگیر

نه

دید و بازدیدهایت را بکن

کویر مرنجابت را برو

مهمان های عزیززت را ببر با خودت گردش ...خانه های تاریخی ... 

قمصر نیاسر یا هرجا که دوست دارند...

فقط وقتی تمام کارهایت تمام شد وقتی آخر شب توی تختت دراز کشیده ای و منتظری که بعد از 

یک روز پر رفت و آمد خواب آرامی، چشمان زیبایت را دربرگیرد تنها دوسه دقیقه 

به آدمهای دور و برت هم  فکر کن!

به آن مردی که برای دیدن جوان رعنایش باید برود سر خاکش

به مادرانی که دختران زیبایشان در آتش سوختند

به دختر همسایه ی ما که صدای نعره های پدر و مادرش قطع نمی شود

به شوهری که بهار و زمستان برایش هیچ فرقی نکرده و انگار یادش رفته به غیر پول 

به چیز دیگری فکر کند و یادش رفته محض رضای خدا برای یک بار هم که شده به 

صورت زنش و بچه اش با لبخند نگاه کند.

به خدا ... به خدا ... نمی خواهم عیدت را خراب کنم عزیز!

خوش باش ... خوش بگذران... اما فراموش نکن جوانانی را که دلشان همسری میخواهد 

که چراغ زندگیشان را روشن شود و نمی شود.

پسری که در ثروت غرق است اما دلش خوش نیست کسی نبوده که به جز فریب و دروغ 

چیز دیگری یادش دهد.

دختری که خنده های عاشقانه تان را می بیند و در جمع به روی همه لبخند می زنند تا 

مبادا مهمانی تان خراب شود اما اشکهایش را فقط ستارگان آسمان دیده اند.

شاد باش ... هرچه بیشتر... هرچه بهتر...

اما فراموش نکن خیلی آدمها هستند که دلشان یک لبخند می خواهد ... یک عید شما 

مبارک ... یک احوال پرسی ساده....

خوش باش

عیدت را خراب نمی کنم عزیز

فقط وقتی بعد از نمازهایت خدا را به داده و نداده اش شکر میکنی برای همه ی آدمها دعاکن!

و اگر توانستی

اگر توانستی برای دل این آدمهای تنها ... این تنهایان بینوا ... این بینوایان منتظر کاری کن!

نگذار امورمان با انشاءالله و ماشاءالله بگذرد

فقط نگو خدا به دادشان برسد

فقط نگو خدا دلشان را خوش کند

فقط نگو خدا بزرگ است

آری خدا بزرگ است

اما

شاید تو

آری خودِ تو

وسیله ی گشودن گرهی از کار این بندگان خدا باشی!

پس یاعلی!

... ادامه دارد!