سطری به یادگار

با احترام به تمام هنرمندان جشنواره های سینمایی دنیا

اسکار بهترین بازیگر زن

اهدا می شود

به زنی که

پا به پای مرد خانه اش دوید

با مرد خانه اش عرق ریخت

از پا افتاد اما

به روی خودش نیاورد

یک لحظه صورتش را

از سیلی محروم نکرد

تا رنگ عنابی گونه هایش

همان باشد که مردش مایل است

و البته خدشه ای

در قضاوت مردم هم ایجاد نکند

به زنی که پسرش را علی اکبر فرستاد جنگ

ولی علی اصغر برایش آوردند

به زنی که برای کارگردانان سوژه شد

اما هیچکس نپرسید

دردهای نگفتنی ات را چه کسی دوا کرد

به زنی که بیشتر روزهای سال روزه بود

و مدام از ثواب روزه برای بچه هایش حدیث گفت

با احترام به تمام هنرمندان جشنواره های سینمایی دنیا

اسکار بهترین بازیگر مرد

اهدا می شود به مردی که

تن به هر زجری داد

تا آب تکان نخورد در دل بانوی خانه اش

به مردی که شب ها دیر به خانه آمد

تا از چشمان زیبای بچه ها شرم نکند

به مردی که یادش نمی آید

آخرین بار چه سالی کفش نو خریده است

و افتخار میکند که پسرش

انقدر بزرگ شده که کفش کهنه اش

اندازه ی پای پدر است

به مردی که هیچ قهرمان ماراتنی

اندازه ی او

دنبال نان ندویده است

اهدا می شود به مردی که 

خیلی ها از اسمش نان خوردند

اما خودش فرم جانبازیش را پر نکرد

به مردی که سر چهار راه عدالت

تمام آوازهای شاد را خواند

و تمام رقص های جهان را اجرا کرد

با چشم های خیس

تا عابران حظ کنند

و شاباش یادشان نرود

با احترام به تمام هنرمندان جشنواره های سینمایی دنیا

اسکار  بهترین بازیگر

به زنان و مردانی اهدامی شود که

نردبان خیلی ها شدند

اما

صدای شکسته شدن کمرشان

گوش احدی را

آزار نداد!

اهدا می شود به ما

که بهترین بازیگران بودیم و هستیم

و آنقدر عیارمان بالاست

که با کمال ...

همچنان در صحنه ایستاده ایم!

... ادامه دارد!